Зомбі-краіна

Усе, мабыць, бачылі мастацкія фільмы аб людзях-зомбі. Атручаныя, якім не будзь вірусам, напалову спарахнелыя людзі, бадзяюцца па гораду, і зжыраюць усіх хто вытыркаецца з іх гнілой біямасы. На прыканцы фільма з’яўляецца герой-адзіночка, які ўсіх выратоўвае, ці забівае, у залежнасці ад густу гледача. Але гэта фільм, фантастыка… А ці бачылі вы зомбі на сам рэч? Дык вось жа яна, краіна зомбі – Беларусь.

Пачыналася ўсё з эксперыменту. Купка людзей, навукоўцаў ад палітэканоміі, вырашылі паглядзець, што атрымаецца, калі пабудаваць сацыялізм у асобна ўзятай краіне. Адмыслова дзеля гэтага эксперыменту, з кавалкаў памерлай Расійскай імперыі, быў сшыты Франкінштэйн-СССР. Цела атрымалася добрае – волат з моцнымі цягліцамі, на гліняных нагах, праўда, але з доўгімі рукамі і пражэрлівымі сківіцамі. Франкінштэйн-СССР функцыяваў спраўна, нават прышываў сабе новыя кавалкі цела, і трушчыў вялізнымі кулакамі суседзяў. Была толькі адна праблема – скампанаваны Франкінштэйн быў з мёртвага цела, і як дохлая рыбіна пачаў гніць з галавы. Мозг СССРа, паступова, ад тлустай ежы, адасобіўся ад цела і загніўся. Як вынік – цела ізноў паразвальвалася на кавалкі. Эксперымент праваліўся. Але навукоўцы ад палітыкі (а можа і псеўданавукоўцы)не супакоіліся, пачалі эксперыментаваць, на гэты раз, з кавалкамі Франкінштэйна. Кожны ўзяў па кавалку. І ўзяліся за справу. Так з’явілася краіна-зомбі. Як вядома зомбі, гэта мёртвае цела, не маючае душы, але з функцыянальным мозгам. Толькі вось не задача – цела яшчэ не зусім памерла, у коме, ці ў летаргічным сну знаходзіцца. Душа, якую Франкінштэйн амаль ператварыў у сваім страўніку, пакуль што жывая, і нават пачынае вяртацца ў цела, паступова яго ажыўляючы. Аджыве цела, будзе жывая, здаровая краіна. Гэта не цікава… Гэта любы дурак зможа, трэба працягваць эксперымент. Для пачатку было вырашана ўмярцвіць душу канчаткова. Для краіны, што з’яўляецца душой – культура, мова, самабытнасць. Пачалі іх знішчаць.

Удала. Душу амаль забілі, тыя аскепкі якія яшчэ захаваліся, ізалявалі здорам (кішэчным жырам). І вось мы маем жывога мерцвяка. Без душы. Ён мёртвы. Ходзіць, функцыянуе. Але вось бяда, старая праблема не вырашана, без душы і мозг добра працаваць не можа – загнівае мозг. Што далей з краінай-зомбі будзе? Невядома. Толькі вось ў усходняга навукоўца эксперымент больш удалы атрымаўся. К целу дзяржавы падвялі адмысловыя трубкі і замест крыві, як раней, пачалі напампоўваць нафтагазавую сумесь. Цела паружавела, налілося моцы, зноўку нарасціла цягліцы. Здавалася б, вось, жыві ды радуйся! Толькі ў вучонага эксперыментатара фантазія слабаватая, гэты дуралом вырашыў ізноў Франкінштэйна зляпіць, і ўжо прышывае к яму новыя кавалкі. Цалкам магчыма, што і зомбі нашага скора далучыць, можа ў выглядзе трэцяй нагі, ці там шостага пальца. Эксперымент працягваецца. Але мне здаецца, гэта не вельмі цікава, скончыцца тым, што і ў першы раз – вялізным пшыкам.